Herkese Merhaba

Ben Baki Berk KAYALAR. İzmit' te yaşıyorum. 23 yaşındayım. Kocaeli Üniversitesi' nde fotoğraf öğrencisiyim. Mesleğimi seviyorum. Mesleğim kadar çok sevdiğim bir şey varsa o da İtalya' dır. İtalya tutkusuyla yanıp kavruluyorum. Çocukluğumdan beri âşk duyuyorum İtalya ülkesine karşı. Bu âşkın nedenini bilmiyorum. İtalya tutkum hangi yaşımda, neden başladı hiç bir fikrim yok.

İtalya' ya şu anda da büyük bir karşılıksız sevgi gösteriyorum. Neden diyeceksiniz, biraz düşündüm ve dilinin, hemen hemen hiç bozulmamış kent dokularının, kültürümüze benzerliklerinin, mükemmele yakın olan demiryolu sistemlerinin, sanat merkezlerinden biri oluşunun ve sanata ve sanatçıya değer verişlerinin beni o ülkeye çekiyor olduğuna kanaat getirdim. Tabi başka sebepler de olabilir. İçimden gelen o sebepleri ben bile bilmiyorum :)

İlkokula, ortaokula gittiğim dönemde, bazı sabaha karşılarda İtalya' ya giderdim. Fakat sabah olup uyanınca gerçekten gitmediğimi anlıyor ve "yine mi rûya" diye hayıflanıyordum. 2005 yılının temmuzunda rûya gerçek oldu ve İtalya' ya karayoluyla gerçekten gitmiş oldum. Ama benle birlikte çoğu çocuk 140 Türk olunca İtalya' nın tadını alamamıştım. Yinede görmüş oldum ama görmenin yetmediğini biliyorum. İtalya' yı yaşamak gerekiyor. İtalya' nın neredeyse hiç bozulmamış tarihi dokusu beni büyüledi. İtalyanlar tarihi değerlerine sahip çıkmışlar ve kentlerindeki tarihi yapıları korumuşlar. Bir belgeselden öğrendiğime göre Roma' daki metro sisteminin yeterince gelişmemiş olmasının sebeplerinden biri kentin altından çıkan tarihi eserlermiş. Tarihe biraz meraklı olduğumdan İtalyanların tarihlerine sahip çıkma huyları beni çekiyor.

Bu sayfada kullandığım fotoğrafı Roma' da bağlı bulunduğum dev grupla dolaşırken çekmiştim. Mim sanatçısı arkadaşımız şirin elbisesi ve neşeli tavırlarıyla ortalığa pozitif bir hava katıyordu.